WEC, ver weg en toch dichtbij!

Afgelopen week (4-6 november) vond het MPI World Education Congress  (WEC) plaats in Grapevine, Texas. Normaal gezien vind dit congres plaats in juni, maar door de huidige pandemie is het congres verplaatst. Thema dit jaar was “Reunite for Recovery” en dat voelde je door het hele programma. Er waren ruim 600 (!) deelnemers live aanwezig met alle veiligheidsprotocollen (mondkapjes, temperatuurmetingen aan het begin van elke dag en natuurlijk social distancing) en er werd strikt op gehandhaafd. Er werden creatieve oplossingen voor de lunches, netwerken en avondprogramma’s bedacht. Jammer voor de online deelnemer, dat men deze niet kon echt kon zien of ervaren.

Duidelijk terugkerend was een boodschap van hoop voor onze branche. Niet alleen in het programma, maar ook het feit dat MPI de ballen heeft gehad om dit congres door te laten gaan. Tot nu toe het grootste event voor onze branche sinds maart 2020. Naast de 600 deelnemers onsite waren er zo’n 1100 deelnemers online. Voor de onsite en online deelnemer er een apart programma behalve de keynotes die live voor beide groepen te volgen was. Sprekers die onsite waren gaven als breakouts aparte sessies voor de online deelnemer (in plaats van alleen een stream vanuit de sessie zelf). Alle sessies vonden plaats in zoom waardoor de online deelnemer ook actief kon participeren in de sessies.

Een ander voordeel van het online event van WEC was dat we als Europese MPI chapters ook een bijdrage aan het programma konden leveren. Zowel MPI Scandinavië (in samenwerking met MPI België, Finland en Italië) als MPI Nederland (in samenwerking met MPI Scandinavië en MPI België) hebben sessies verzorgd. Per sessie waren en tussen de 200 en 300 deelnemers. MPI Scandinavië gaf inspirerende voorbeelden van online events (ook hybride en multihub) uit de branche. De grootste uitdaging blijft technologie is maar we leren elke dag. Een goed ontvangen sessie van onze Viking vrienden.

Samen (Ingrid en Babs) hebben wij namens MPI Nederland een sessie te gegeven over “Hoe ons brein leert”.  Waarin we na een kort theoretisch kader vooral veel praktische voorbeelden van EMEC en MPI Explore gaven. Natuurlijk hebben we de principes uit de presentatie ook toegepast (practice what you preach). Mensen kregen de kans te reageren, in break-outs konden ze ervaringen delen die we ook weer centraal terugkoppelden. Het werd daardoor een mooi interactieve sessie (met meer dan 200 deelnemers online). De reacties waren enthousiast dus nogmaals kon Nederland haar visitekaartje afgeven. #eventprofs

Veel digitale sessies gingen over engagement met je deelnemers en dan zie je toch dat Europa andere gebruiken kent dan Amerika. Ook zie je dat wat wij al enige tijd doen, daar ontvangen wordt met ohh’s en ahh’s. Natuurlijk was er ook aandacht voor contracten en verdienmodellen in tijden van COVID.

Daar waar in de break-outs makkelijker was om interactief deel te nemen vonden we het zelf tegenvallen in plenaire sessies. Hier was alleen een stream en een chat functionaliteit waar het met zoveel deelnemers lastig was om een gesprek hebben. We zijn wel nog even in de FAM CAM zoom sessie gaan zitten waarbij we met een klein groepje samen naar de sessie keken en af en toe te chatten met elkaar. Nadeel was dat je de hele tijd je camera aan moest hebben staan want soms werd het beeld gedeeld met de live participanten. Dan voelde je toch een beetje bekeken, soort aapjes kijken 😊

Babs: Een van mijn hoogtepunten qua sprekers was Ben Nemtin, een van de jongens achter het televieprogramma ‘What do you want to do before you die’. Een mooi voorbeeld van iemand die zijn dromen heeft nagejaagd en deelde in zijn sessie zijn levenslessen van de afgelopen jaren. Een van de hoogtepunten van zijn dromen was “to shoot some hoops with President Obama”. Na talloze telefoontjes, mailtjes en bezoeken aan Washington lukte het maar niet om deze ‘droom’ van hun lijstje te schrappen. Uiteindelijk, na een rondleiding en de mogelijkheid om toch even te basketballen op veld van de White House, werden ze toch verrast door President Obama.  Een mooi verhaal over volharding!

Ingrid: Een inhoudelijk interessante sessie was van David Allison over de Power of Shared Values waarin hij o.a. uiteenzette dat het zo belangrijk is om menselijk gedrag te begrijpen. Zodat je beter begrijpt waarom bepaalde keuzes worden gemaakt. Dat die gedeelde waarden als een soort magneet mensen bij elkaar brengt en dat dit beter werkt dan de marketing persona’s die mensen op basis van demografie in hokjes plaatst.  Hij gaf een voorbeeld: Waarom ga je wel naar event A toe en niet naar event B? En dat dit samenhangt met het type mens en de te verwachten ervaringen. Die ervaringen beschreef hij als middelen om tot resultaat te komen of dat gaat om leren, netwerken en/of kansen pakken. Helaas was er geen kans om vragen te stellen anders had ik er nog wel een paar gehad!

Ingrid: Tijdens de closing ceremonie nam ik, samen met Pieter Allaerts van MPI België, een Amerikaanse chapter en MPI Mexico, deel aan een country challenge. @onefunnymother Dena Blizzard vroeg mij wat voor kalender er achter mij hing, waarop ik reageerde “An Event Canvas, whatelse!?” Op mijn vrije-vertaling-naar-George Clooney reactie - kreeg ik direct via de whatsapp reacties! De Amerikanen konden het wel waarderen, ik voelde me vooral overrompeld door Dena die zoals altijd met de meest onwaarschijnlijke vragen en reacties komt: niets comfort zone!

And last but not least hadden we, als MPI Nederland, nog ‘moment of fame’. Tijdens een van de keynote sessies werden wij uitgeroepen als winnaar van de MPI Rise Award for Most Innovative Education Programming voor EMEC19. Wat had het leuk geweest om in Nederland een watch party te houden en gut wat is het jammer dat COVID-19 roet in het eten gooide! Want een samen-gewonnen award, zou je op z’n minst samen moeten vieren met een glas bubbels. De oplossing was een ludiek filmpje, een mooie manier om onze vrijwilligers en partners te bedanken! De video die we gemaakt hadden, sloeg in als een bom! Nogmaals werd MPI Nederland overstelpt met hoera’s en felicitaties. Nu op het grappige filmpje dat we hadden ingestuurd. #forevercreative of zo!

Samenvattend: het was vooral erg leuk om een deel van onze internationale community weer even te zien en sommigen te spreken (via chat’s of via whatsapp). Dat brengt ons toch vooral tot de conclusie dat we met elkaar toch vooral hopen dat we over afzienbare tijd weer live mogen ontmoeten, omdat waardevolle herinneringen, ervaringen en contacten nu eenmaal eenvoudiger te realiseren zijn als we elkaar in de ogen aan kunnen kijken.

Babs Nijdam & Ingrid Rip